قاصدک هان چه خبر آوردی ؟
از کجا وز که خبر آوردی؟
خوش خبر باشی اما
گرد بام و در من بی ثمر می گردی
انتظار خبری نیست مرا
نه ز یار ، نه ز دیار و دیاری ، باری
برو آنجا که بود چشمی و گوشی با کس
برو آنجا که ترا منتظرند
قاصدک در دل من ، همه کورند و کرند...
ارسال یه همچین روزی بود که من و هما برای اولین بار همو دیدیم. ماجرا از این قرار بود که چند وقتی رفته بودم تو کف ازدواج ولی گزینه ای روی میز نداشتیم!!!!!
ماجرا پیچ در پیچ شده بود و اعصاب ما خرد از این سهل انگاری اطرافیان که چرا گزینه ای روی میز ندارند؟؟؟
تا اینکه ماجرا آنقدر بالا گرفت
تهران چه بود و چیست؟ دهی در تیول ری
این آبرو ز توست که تهران گرفته است
بویی اگر ز نام خدا دارد این دیار
بی‌شک ز باغ‌فیض تو سامان گرفته است
یا سیدالکریم! نگاه عنایتی
تهران تو را دو دست به دامان گرفته است
از تشنگان شهر فراموش یاد کن
تا بشنویم باز که باران گرفته است
این روزها به هر جایی که سر می زنم و کاری دارم، می گویند: دم عید است و کلی مراجعه کننده داریم و حسابی سرمان شلوغ است.
دقت می کنم و می بینم این سبک حرف زدن هر سال جلوتر می آید. یعنی اینکه اگر پارسال 30 روز مانده به آخر سال می گفتند دم عید است ولی حالا 45 روز مانده به آخر سال می گویند دم عید است!!!
نمی دانم این چه عیدی است؟
سال هاست که می آید و می رود و هیچ تحولی در آدمیان نمایان نمی گردد، جز ظاهرهای شیک و لوازم مدرن...
اگر عید است برای اجسام است نه برای آدمیان.
ما همان سال قبلی ها هستیم بدون هیچ تغییری و یا حتی بدتر...
این جغرافیا نیست که جهان سومی بودن را تعیین می‌کند،
آدم‌ها هستند که آن را می سازند.
جهان سوم جا نیست، شخص است.
جهان سوم منم، جهان سوم تویی، جهان سوم طرز تفکر سودجویانه و منفعت طلب ماست.
جهان سوم بدست آوردن سود به هر قیمت ولو به زیان همه است .
آری جهان سوم یک طرز تفکر است و نه آن مرزهایی که داخلش زندگی می‌کنیم.
جهان سوم جاییست که مردمش جهان سومی فکر می کنند...
