جای پا...

جای پا...

جای پا...

باید قدم برداری و حرکت کنی.
وگرنه اگر یک جا بمانی و راکد شوی، زود می گندی و می پوسی.
باید قدم برداشت و حرکت کرد، نباید یک جا ماند. گرچه همین قدم برداشتن هم باید با حساب و کتاب باشد. چه راست بروی و چه کج؛ جای پایت روی زمین می ماند اما جای پای درستی پا برجاتر است و باقی تر. پس چه خوب که جای پایت در راه درست باشد، وگرنه چقدر قدم ها که برداشته شده و در راه کج بوده است و حالا هیچ اثری از آن باقی نیست.
درست مثل رد پای آدمی روی برفها که سریع از بین می رود...

انباری
آخرین دری وری های من
پربیننده ترین مطالب
حرفهای شما
مهمونای خونه ی من

کدام عید...

دوشنبه, ۱۴ بهمن ۱۳۹۲، ۰۹:۲۴ ب.ظ

این روزها به هر جایی که سر می زنم و کاری دارم، می گویند: دم عید است و کلی مراجعه کننده داریم و حسابی سرمان شلوغ است.

دقت می کنم و می بینم این سبک حرف زدن هر سال جلوتر می آید. یعنی اینکه اگر پارسال 30 روز مانده به آخر سال می گفتند دم عید است ولی حالا 45 روز مانده به آخر سال می گویند دم عید است!!!

نمی دانم این چه عیدی است؟

سال هاست که می آید و می رود و هیچ تحولی در آدمیان نمایان نمی گردد، جز ظاهرهای شیک و لوازم مدرن...

اگر عید است برای اجسام است نه برای آدمیان.

ما همان سال قبلی ها هستیم بدون هیچ تغییری و یا حتی بدتر...

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم