جای پا...

جای پا...

باید قدم برداری و حرکت کنی.
وگرنه اگر یک جا بمانی و راکد شوی، زود می گندی و می پوسی.
باید قدم برداشت و حرکت کرد، نباید یک جا ماند. گرچه همین قدم برداشتن هم باید با حساب و کتاب باشد. چه راست بروی و چه کج؛ جای پایت روی زمین می ماند اما جای پای درستی پا برجاتر است و باقی تر. پس چه خوب که جای پایت در راه درست باشد، وگرنه چقدر قدم ها که برداشته شده و در راه کج بوده است و حالا هیچ اثری از آن باقی نیست.
درست مثل رد پای آدمی روی برفها که سریع از بین می رود...

حرفهای شما
مهمونای خونه ی من

خانه سوت و کور

چهارشنبه, ۶ فروردين ۱۳۹۳، ۰۲:۵۰ ب.ظ

امروز پدر راهی شهرستان شد آن هم به جهت پاشیدن کود بر روی زمین های کشاورزی اجدادی.

محصول امسال هم مثل گذشته گندم است.

دوست داشتم بروم و هوایی تازه کنم اما هما نیامد و ما هم جا زدیم. هوای شهرستان عالیست و حرف ندارد.

یکی نبود این وسط به هما بگوید: چند روز تعطیلی عید را گذاشته اند تا خوش باشی نه این که بگویی میخواهم جزوه هایم را مرتب کنم...

بگذریم، شاید هم سختش است که بیاید...

خانه سوت و کور شده است و حالم بد می شود از این وضع...

نظرات (۱)

فصل درو که شد
تو داس بیاور من ناس !

خوندم . چقد خوب حالاتت رو شرح می دی . همین !
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">