جای پا...

جای پا...

باید قدم برداری و حرکت کنی.
وگرنه اگر یک جا بمانی و راکد شوی، زود می گندی و می پوسی.
باید قدم برداشت و حرکت کرد، نباید یک جا ماند. گرچه همین قدم برداشتن هم باید با حساب و کتاب باشد. چه راست بروی و چه کج؛ جای پایت روی زمین می ماند اما جای پای درستی پا برجاتر است و باقی تر. پس چه خوب که جای پایت در راه درست باشد، وگرنه چقدر قدم ها که برداشته شده و در راه کج بوده است و حالا هیچ اثری از آن باقی نیست.
درست مثل رد پای آدمی روی برفها که سریع از بین می رود...

حرفهای شما
مهمونای خونه ی من

بدبختی هایمان

سه شنبه, ۱۸ شهریور ۱۳۹۳، ۰۲:۳۳ ب.ظ

بدبختی کشورها به خاطر نبود تکنولوژی نیست، چرا که یا می خرند و یا می سازند.

بدبختی بیشتر بخاطر وجود متحجران و شوکت پرستان و لاابالی مذهب ها و نان به نرخ روز خورهاست.

آنان که حزب بادند و واژه مدیر و رییس را یدک می کشند.

البته هنرها و دکتراها بسیار دارند: هنر خوردن، خوب خوابیدن و دکترای گنده حرف زدن، پله سازی، زورگویی، همه چی بلدی، حرافی، چاپلوسی و در کل بی عیبی...

اینان آنجا که کم می آورند، صداشان را بلند و سینه را سپر می کنند و دنبال مقصرند...

 

 

 

پی نوشت: راهی شهرستانم

نظرات (۲)

سفر بی خطر
در مورد پست هم صوبتی ندارم من....
 سلام .در لابلای این همه بدبختی، شهرستان به شما خوش گذرد انشالله
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">