جای پا...

جای پا...

باید قدم برداری و حرکت کنی.
وگرنه اگر یک جا بمانی و راکد شوی، زود می گندی و می پوسی.
باید قدم برداشت و حرکت کرد، نباید یک جا ماند. گرچه همین قدم برداشتن هم باید با حساب و کتاب باشد. چه راست بروی و چه کج؛ جای پایت روی زمین می ماند اما جای پای درستی پا برجاتر است و باقی تر. پس چه خوب که جای پایت در راه درست باشد، وگرنه چقدر قدم ها که برداشته شده و در راه کج بوده است و حالا هیچ اثری از آن باقی نیست.
درست مثل رد پای آدمی روی برفها که سریع از بین می رود...

حرفهای شما
مهمونای خونه ی من

داره برف میاد...

چهارشنبه, ۱۱ دی ۱۳۹۲، ۱۰:۳۱ ب.ظ

دیگه دلم داشت برای هوای برفی خیلی تنگ می شد،

آخه برف رو خیلی دوست دارم، مخصوصا اینکه برم توی برف راه برم و صدای فشرده شدن برف رو زیر پاهام بشنوم.

بیشتر از اون دوست دارم که با خانواده یا دوستام آدم برفی درست کنم.

به لطف خدا الان داره برف میاد و خیلی خیلی قشنگه و من خدا رو یه عالمه شکر میکنم.

البته تهران چند بار سفید پوش شد ولی ما که پایین شهریم این سفیدی رو نداشتیم.

خدا کنه تا فردا حسابی بشینه تا منم بتونم یه دل سیر برف بازی کنم.

آخ که چه لذتی داره.

یاد دوران مدرسه می افتم که وقتی برف میومد همش خدا خدا می کردم که تعطیل کنن و نرم مدرسه.

واقعا دوران خوبی بود و من قدر ندونستم...

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">