یه مرد لخت...

امروز رفتم مغازه ولی خیاط.

بچه ی خوبیه و کارشم تمیزه.

یه کار تعمیراتی داشتم، نشستم که برام انجام بده.

شروع کرد به صحبت و از ماجرای چند روز پیش که هوا خیلی سرد شده بود برام گفت.

گفتش که حدودای ساعت 7 صبح از در خونه اومدم بیرون، یه دفه چشم افتاد به یه آقا که تو کوچه وایساده بود و لخت لخت بود.

رفتم جلوش وایسادم و بهش گفتم خجالت نمی کشی؟ اینجا زن و بچه زندگی می کنن.

دیدم درومد گفت: آخه بارون زد تمام لباسامو خیس کرد. منم خیلی سردم شد لباسامو درآوردم که خشک بشه.

بهش گفتم: آخه دیوونه تو این سرما لباسات خشک میشه؟

مغازه رو باز کردم، اوردمش داخل مغازه و یه شلوار بهش دادم پوشید و نشوندمش جلوی بخاری تا خشک بشه و گرمش بشه.

بعد از یه ساعت بلند شد و گفت: گرمم شده و میخوام برم.

منم گفتم: اگه دوست داری بشین و اگه دوستم نداری ایراد نداره برو، که اونم از خدا خواسته سریع رفت.

منم اومدم بیرون و رفتم سمت خونه.

یه دفه همسایه صدام کرد و گفت:

آقا ولی این یارو دیوونه رو دیدی؟

گفتم: آره. چطور مگه؟

گفت: آخه ساعت 3 شب اومده بود در خونه ی ما رو  زد و گفت سردمه؛ منم می خواستم خیسش کنم که بره گورشو گم کنه، اما فکر کنم بازم تو کوچه بوده بی پدر.

منم بهش گفتم: اگه همون موقع یه لباس گرم یا یه چایی بهش می دادی، هم ثواب می کردی و هم جلوی بی آبرو شدن یه بنده ی خدا رو میگرفتی...

“”مردم، هموطنای خوب من، به خدا آقا ولی خیلی مرام داشته که کمکش کرده و حتما خدا اجر کار آقا ولی رو میده...""

نمیدونم اگه من جای آقا ولی بودم کمکش می کردم یا نه؟